Als fotograaf mag je vaak op hele mooie, bijzondere locaties je ding doen. Regelmatig weet je niet waar je terecht komt. Dat maakt het juist leuk en uitdagend!
Vaak komt de vraag “Heb je tijd en zin om bij ons te komen fotograferen?”
Dan denk je bij jezelf: “Tuurlijk! En What’s in it for me?”
Maar is dat wel terecht en moeten we altijd op zoek naar het “What’s in it for me?”
Moeten we ook niet gewoon eens dingen doen voor de maatschappij en er niets voor terug verwachten. Uiteraard, dit kan niet altijd en ja, er moet ook brood op de plank komen. Alleen denk ik dat er een goede middenweg is te vinden!
Ik weet het nu al…
De criticasters zullen denken “Ja, maar…. bla bla bla”Ik denk dan “En zo is er altijd wel een Ja, maar…”
Waarom verwachten we altijd iets terug, waarom is het altijd ikke, ikke, ikke?
Gelukkig ken ik een heleboel mensen om me heen die zich juist wél vrijwillig inzetten voor een ander en die er niets voor terug verwachten. Zij steken hun eigen tijd en energie ergens in om zodoende een ander een plezier te doen.
Wat levert hen dat op?
Geen tijd voor zichzelf of voor hun naasten. En juist vaak op die ene vrije dag loop je als vrijwilliger weer ergens in de regen omdat je wil zorgen dat anderen veilig en met plezier mee kunnen doen aan een activiteit…
Het levert hun voldoening en “Wie goed doet, goed ontmoet.”
Dat vind ik erg gaaf en wil ik me dan ook aan spiegelen.
Je zult wel denken. Leuk hoor, Victor… En wat ga jij doen in 2016?
Ik mag met trots zeggen “Ik ga me inzetten voor de Roparun. Samen met het team van de Almeloopers!!”
Zoveel mogelijk geld binnenhalen om te kunnen bijdragen in de palliatieve zorg voor kankerpatiënten.
Ja, uiteindelijk gaan we met het hele team van Hamburg naar Rotterdam. Een tocht van ruim 580km binnen 72 uur. Lopend en fietsend zal het team dit doen en een aantal mensen zal zich anders verplaatsen om zodoende het lopers/fietsers team te ondersteunen.
Maar eerst het belangrijkste doel. Geld inzamelen voor de palliatieve zorg.
What’s in it for me?
Niets!! We zijn er tijd aan kwijt. Steken er energie in. Een vermoeid lijf met spierpijn en een jetlag. Alles vrijwillig en is een eigen keus. Het enige wat we hopen is een goede bijdrage te kunnen leveren aan mensen in een hele moeilijke periode van hun leven en dat van hun naasten.
Stiekem hoop ik dat we ondersteund worden door heel veel mensen die een bijdrage willen doen. Niet als vrijwilliger wellicht. Misschien in een andere vorm.
Mocht je na dit verhaal iets willen doen, vrijwillig en met de gedachte “Wie goed doet, goed ontmoet!”
Let me know!!
Victor Velt Fotografie 